DRINKING 101

DRINKING 101

...

Nakalutang

Nakatingin

Sa kawalan.

Nagtatanong

Isa pang

Pagkakataon?

Parang ipu-ipo

Paikot-ikot

Nakakatakot.

2011 - Bagong Tao(n)

Medyo huli na nang konti para sa bagong taon. Pero ihahabol ko pa rin. Kung hindi nyo napanuod ang hula ni Madam Auring (ako rin), OK lng... parang ganito na rin yun:

Ngayong taon,

1. May isang kalamidad na maaaring magaganap. Dapat tayong lahat at maghanda.
2. May isang kilalang tao ang mamatay.
3. May isang artista ang mabubuntis. CLUE: babae siya.
4. May mga magagalit kay Pnoy.
5. May mga artistang magpapalit ng istasyon.
6. May mga politikong mangungurakot.
7. May mga istudyanteng titigil sa pag-aaral.
8. May mga mawawalan ng trabaho.
9. Marami ang mangingibang bansa.
10. Tataas ang pamasahe.


Kahit sino ay kayang hulaan ang obyus. Hindi na kelangan ng malupet-lupet na deductive at inductive reasoning para hulaan ang mga inevitable. Maraming bagay ang dapat paghandaan ngayong darating na taon. Maramimg magbabago, maraming kelangan baguhin. May bagay ang wala sa ating kontrol. May mga bagay na dapat matutunan kontrolin.

Trabaho

Pagpasok ng taon, maraming mga tao ang nagtatanong at nag-iisip: "Kelangan ko na bang humanap ng ibang trabaho?" "Sapat ba ang natatanggap ko sa dedikasyong ginugugol?" "Magtitiis pa ba ako ng isang taon pa dito?"

May mga taong "nagtitiis" sa trabaho sa iba't-ibang dahilan. a.) wala masyado choice b.) takot sumugal c.) walang tiwala sa sarili.

Iba't iba ang dahilan ng mga tao. Pero kung ang dahilan mo lng ay  B at C sa taas, marahil kelangan mo pang kilalanin ang sarili mo ng mas malalim. Alamin ang kakayahan. Bigyan ang sarili ng pagkakataon.

Kung masaya ka na sa trabaho mo, maswerte ka. Mahalin ang trabaho. Marami ngayong nagkakaugaga sa paghahanap at pagpapalit-palit ng trabaho.

One Empty Station

The room was field with empty noise,
Like a cloud of random voice.
Thousands of words storm my ear,
But no trace of crisp laughter to hear.


I tried to search for the missing piece;
Filtering the sounds and frequencies.
Realization then struck me:
One station was empty.


I extracted her bouncy voice from memory,
And recalled her spirit's genuine glee.
My thoughts took me back to old conversations;
Then another look at the empty station.


She flashed a faint smile for the show;
But it lacked the familiar glow.
She chuckled a bit as she spoke,
But devoid with the usual life and echo.


I walked out the room with a heavy heart,
And felt the deafening silence behind my back.
I hoped I could suck all the weariness out,
As I closed the door and left everything in the dark.


I closed my eyes to utter a little prayer,
And wished for more strength for the fighter.
Please bring back the glow and luster,
On that one empty corner.